Jurre Valk, docent HRM Hogeschool van Amsterdam

Header image
24 november 2020. Jurre werkt nog steeds 100% online en is al tijden niet meer op de hogeschool geweest. Hij is wel blij voor zowel de studenten als docenten dat er weer deels onderwijs wordt verzorgd op locatie. Het thuiswerken bevalt hem op zich prima, met de aanvulling dat dit geen normale situatie mag worden. Maar: "Het oude gaat niet meer terugkomen, dat is wel duidelijk."

Hoe vergaat het je op dit moment, nog steeds 100% thuiswerkend?

Op zich prima. Als hogeschool hebben we er bewust voor gekozen om met name de eerste- en tweedejaars meer offline te bedienen. Zelf geef ik les aan de derde- en vierdejaars. Bovendien verzorg ik onderdelen die 100% online worden aangeboden, in kleine groepen van 5 à 6 studenten. Dat laatste was overigens voor corona ook al zo. In de eerste coronaperiode verzorgde ik vanuit huis ook online lessen aan tweedejaars; dat vond ik een stuk lastiger. Ik heb er nu meer routine in gekregen en het online lesgeven aan kleinere groepen bevalt mij stukken beter dan aan een volle klas.

Hou houd je contact met je collega’s?

Organisatorisch zijn we binnen de hogeschool verdeeld in programmateams. Ik zit in een team van circa 10 personen. We voeren tweewekelijks overleg. Online verloopt dat wat zakelijker en sneller dan normaal. Het afstemmen gaat prima, maar je merkt wel dat het persoonlijke contact en het uitwisselen van ervaringen wegvallen. Onlangs hadden we een online Teamdag; het was leuk om elkaar toen weer wat uitgebreider te spreken. Daarbuiten komt het er weinig van moet ik bekennen. Met twee kleintjes thuis wil ik overdag meters maken, zodat ik rond 17:30 uur kan afronden. Op de hogeschool zelf kom je elkaar bovendien makkelijker tegen. Dat is spontaner en leuker.

Waar haal je je motivatie uit?

Ik wil studenten zo goed mogelijk helpen in hun leerproces. Het voordeel van de kleinere groepen is dat ik daar nu alle aandacht voor heb. Ook buiten de online lesbijeenkomsten maak ik tijd voor belmomenten om eventuele vragen te beantwoorden. De studenten lijden minstens zo onder deze situatie als docenten. Ofwel je zit de hele dag in je eentje op je studentenkamer online lessen te volgen, ofwel bij paps en mams thuis. De studenten die ik begeleid doen een stage of praktijkgericht onderzoek – dit moet wel doorgaan, maar wordt nu anders ingevuld. Denk aan een halve dag of één dag per week naar je stageplek gaan. Dat is echt anders dan we gewend zijn.

Hoe zorgt jouw hogeschool ervoor dat medewerkers (ook nu) vitaal blijven?

De HvA doet daar van alles aan. Ik zie veel mails voorbij komen over cursussen en trainingen, coaching, in beweging blijven, adviezen over de thuiswerkplek… Zelf maak ik er weinig gebruik van. Ik voel me wel sterk en ben al blij als mijn kinderen een goede nachtrust hebben. Ik kom graag buiten hoor! Maar daar maak ik vooral tijd voor op mijn vrije dagen en in de weekends.

Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen voor de komende tijd?

Ik denk dat hogescholen nu sneller moeten flexibiliseren en nog meer moeten investeren in het blended maken van de onderwijsprogramma’s. Wat het lastig maakt, is dat je aan de ene kant soms snelle maatregelen moet nemen, terwijl je aan de andere kant vérder moet kijken dan de horizon van de crisis zelf. Ad hoc werken versus min of meer planmatig bezig zijn dus – dat kan elkaar bijten. Het CvB heeft in het voorjaar al een aantal punten voor de toekomst aangegeven; dat traject loopt dus al binnen onze hogeschool.

Wat is jouw tip voor hbo-collega’s om vitaal aan de slag te blijven?

Zorg ervoor dat werk en privé niet teveel met elkaar verweven raken. Zelf heb ik gelukkig een aparte studeerkamer tot mijn beschikking. Het is verleidelijk om je telefoon continu bij de hand te houden, ook ‘s avonds; die mails blijven wel binnenkomen. Maar doe aan het eind van de dag de deur dicht. Ook in je hoofd.